ไม้ยืนต้นขนาดกลาง สูง 2-10 เมตร กิ่งก้านแผ่ตามแนวราบ ใบดกสีเขียวสด ใบเดี่ยวรูปช้อนเรียงสลับ มีใบประดับขนาดเล็กรูปร่างคล้ายใบออกที่โคนใบจำนวน 2 ใบ อยู่ตามข้อของกิ่ง ปลายใบแหลมเล็กน้อย โคนใบสอบแหลม ไม่มีก้านใบ ใบสีเขียวสด ขนาดกว้าง 3.5 เซนติเมตร ยาว 10 เซนติเมตร
ใบประดับทั้งสอง กว้าง 2 เซนติเมตร ยาว 4.5 เซนติเมตร ดอกเดี่ยวห้อยลง รูปปากแตรบานเล็กน้อย
สีเขียวอมเหลือง มีลายสีม่วง กลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นท่อ ปลายดอกแยกออกเป็น 5 กลีบ
ดอกยาว 2-3 นิ้ว เกสรเพศผู้มี 4 อัน สั้น 2 อัน ยาว 2 อัน ผลทรงกลมโต ขนาด 15-50 เซนติเมตร
ผิวเรียบ เกลี้ยง และแข็ง ภายในมีเนื้อและเมล็ดแบนๆ ขยายพันธุ์ด้วยเมล็ด
แหล่งอ้างอิง ฐานข้อมูลสมุนไพร คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี เข้าถึงได้จาก http://www.phargarden.com/main.php?action=viewpage&pid=60
หมอยาพื้นบ้านจังหวัดอุบลราชธานี ใช้ แก่น ต้มน้ำดื่ม แก้อ่อนเพลียสำหรับผู้หญิงหลังคลอดบุตร
ตำรายาไทย ใช้ ใบ รสฝาดเฝื่อน นำใบสดมาตำพอกหรือบด แล้วนำมาพอกแก้ปวดศีรษะ เปลือกต้น รสฝาด ต้มชะล้างบาดแผล ดื่มแก้ท้องเดิน ผลดิบ รสเปรี้ยว ระบายท้อง ถ้ากินมากจะทำให้ท้องเสียได้ เนื้อในผล รสอมเปรี้ยวเล็กน้อย ขับเสมหะ พอกแก้ปวดศีรษะ ระบายท้อง ขับปัสสาวะ แก้ไข้ แก้บิด พอกแก้ปวดศีรษะ